Het Autodromo Nazionale Monza is een historische baan die al jaren onderdeel is van de Formule 1-kalender. Dat gebeurt niet zomaar: historie, passie en spektakel gaan hand in hand tijdens de Italiaanse Grand Prix! Het circuit lijkt wellicht wat simpel, toch zien we hier elk jaar spektakel. Laten we daarom een ronde meerijden over dit interessante circuit.
We beginnen onze ronde over het circuit van Monza zoals gewoonlijk op het rechte stuk bij start-finish. In dit geval is dat ook het langste rechte stuk van het circuit met zo´n 1,1 kilometer. Met een snelheid van ver boven de 300 km/u scheren we langs de Rettifilio-tribune, het thuishonk van de fanatieke tifosi. Aan het einde ervan remmen de coureurs met een bizarre remkracht aan voor bocht 1 en 2, de Variante del Rettifilio. Binnen luttele seconden remmen de F1-bolides af van 350 naar 70 km/u – een buitenaardse prestatie. De chicane zelf bestaat uit een krappe rechter- en linkerbocht, en staat bij de start altijd garant voor spektakel en chaos. Daarnaast zul je hier gegarandeerd de meeste inhaalacties zien. Na deze vertragende bochtencombinatie gaan we weer terug richting topsnelheid door de Curva Grande. De naam doet wat de bocht belooft: een grote, ronde bocht die met gemak vol gas genomen kan worden. Ook hier, richting het einde van de eerste sector, tikken de wagens een snelheid boven de 300 km/u aan.
Foto: McLaren Media Centre
Bochtenwerk
Sector 2 staat in Monza bekend als de sector die draait om bochtenwerk. Alhoewel, écht bochtenwerk is het niet: met één krappe chicane en twee rechterbochten is het wel de langzaamste sector van de drie.
Na de Curva Grande komen we aan bij de Variante della Roggia, tevens een krappe chicane. Ditmaal bedraagt het een kortere links-rechts-combinatie die met iets meer snelheid – zo’n 110 km/h – genomen kan worden. De kortere opeenvolging van bochten zorgt er wel voor dat de coureurs uiterst precies hun brede wagens tussen de hoge kerbstones heen moeten sturen. De grindbak die direct achter de kerb ligt bij het uitkomen van bocht 5 maakt de bocht nog wat listiger.
Foto: KICK Sauber
Kort hierna nemen we Lesmo 1 en Lesmo 2, twee rechterbochten. De eerste is een ietwat langzamere, rondere curve, terwijl de tweede sneller en korter is. De schaduwen van de bomen naast de baan maken het lastig om precies de baangrenzen te zien. Je zult ook veel coureurs met een wiel in het grind zien rijden in de tweede Lesmo, aangezien de exit uit deze bocht cruciaal is voor de snelheid die je meeneemt op het 700 meter lange rechte stuk dat volgt. Let halverwege even op de tunnel waar we onderdoor rijden: het is een deel van de oude oval.
Foto: Mercedes AMG F1
Listig
De derde sector van dit circuit kan omschreven worden als een listige sector. Allereerst de Variante Ascari: met ongeveer 330 km/u remmen de coureurs licht af tot 260 km/u. Met die bizarre snelheid sturen ze in voor een snelle combinatie links-rechts-links. De Ascari-chicane is een prachtige vloeiende, maar ook zeer listige chicane, aangezien een gebrek aan stabiliteit of een slechte lijn een crash of spin op hoge snelheid betekent. Ook de uitkomst ervan is erg belangrijk: het rechte stuk dat voor ons ligt is een 900 meter lange strook asfalt waar we géén DRS krijgen. Een goede slipstream kan dus van hoge waarde zijn. Op de opposite straight – het rechte stuk ligt achter de pitstraat – halen de wagens opnieuw een snelheid van boven de 300 km/u. Met die snelheid remmen we licht af om met ongeveer 230 km/u de Curva Alboreto (voorheen de Parabolica, al is dat tegenwoordig nog steeds de naam die het meest gebruikt wordt) te nemen. De bocht ‘opent’ zich als het ware, waardoor we geleidelijk op het gas moeten gaan. Dit brengt ons richting de finishlijn en het einde van de ronde.
Foto: Red Bull Content Pool
Start-stop
Over deze ronde op het Autodromo Nazionale Monza kunnen we meerdere dingen zeggen: allereerst hebben de coureurs veel tijd om op de lange rechte stukken even tot rust te komen. Dat maakt dit fysiek misschien niet het zwaarste circuit. Toch is Monza best lastig: de vele lange en zware remzones voor de chicanes belasten de remmen en de nek – ook tijdens het remmen komen er grote G-krachten op te staan. Remtemperatuur is dan ook iets om in de gaten te houden: de lange rechte stukken koelen de remmen flink af. Diezelfde remmen moeten even later grote krachten weerstaan.
Foto: Mercedes AMG F1
Monza is dus niet zozeer een aanslag op het lichaam, maar meer op de wagen. Al is het mentaal ook best zwaar om anderhalf uur achter elkaar boven de 300 km/u te rijden en steeds hard af te remmen.
Lees ook: Tijdschema: Grand Prix van Italië - Monza
Lees ook: Ferrari onthult speciale livery voor Monza
Lees ook: Meerdere rookies in actie tijdens VT1 in Monza
